پروتز ثابت دندان همان چیزی است که در بین عموم جامعه با عنوان روکش دندان مرسوم است. پروتز ثابت خود بر دو نوع است :

• روکش تک واحدی دندان (single dental crown)معمولا دندان زمانی نیاز به روکش دارد که به علتی ساختار دندان ضعیف شده و نیاز به حفاظت و حمایت با روکش دارد و یا بعضا دلایل زیبایی لزوم وجود روکش را منجر می شود. گاهی به دلیل نقص عملکرد دندان ( مشکلات فانکشنال ) ، روکش به کمک سیستم جویدن و مضغ فرد می آید. بهترین متخصص لمینت سرامیکی، با استفاده از تکنولوژی پیشرفته‌ی پروتز دندان، به بیمارانی که به دنبال اصلاح شکل و رنگ دندان‌های خود هستند، خدمات با کیفیت و به روز رسانی شده‌ای را ارائه می‌دهد.که البته توضیحات مبسوطی در این زمینه در سری مقالات سایت از جمله لمینت سرامیکیو پروتز ثابت موجود است.
• بریج دندان ( dental bridges)یکی دیگر از انواع پروتز ، بریجهای دندانی هستند . آنچه که بیشتر با عنوان پروتز ثابت دندان در بین جامعه مرسوم است همین نوع پروتز دندان است. این نوع پروتز ، در واقع زمانی مورد استفاده قرار میگیرد که فرد یک یا تعداد بیشتری از دندانهای خود را از دست داده و در عین حال هنوز حداقل یک دندان در جلو و یک دندان در عقب دندان از دست رفته وجود دارد. به این ترتیب با تراش دو دندان مجاور ناحیه خالی از دندان ، یک پل (bridge ) بین دندانهای پایه زده می شود تا ناحیه خالی از دندان پر شده و دوباره توانایی جویدن و زیبایی به فرد باز گردد.

پروتزهای دندانی متحرک

گاهی به دلایل متعدد نمیتوان از پروتز دندان ثابت برای جایگزینی دندانهای از دست رفته استفاده کرد. در این صورت پروتزهای متحرک به کمک افزاد بی دندان یا با تعدادی دندان از دست رفته و دندانپزشکان می آید. قیمت پروتز دندان ممکن است بستگی به جنس و نوع پروتز داشته باشد، اما در کل هزینه‌ای قابل تحمل است و این روش بسیار موثری برای بازگرداندن لبخند سالم و زیبا است. پروتز متحرک همانطور که از نام آن بر می آید به راحتی داخل دهان گذاشته و یا برداشته میشود.

پروتزهای دندانی متحرک بر سه نوع اند:

• پروتز دندانی پارسیل (partial prosthesis): آن چیزی که در بین عموم جامعه با عنوان « دندان تکه ای » موسوم است همین نوع از انواع پروتز هستند. پروتز پارسیل خود انواع گوناگونی دارد : برای مثال پروتزهای پارسیل تمام آکریل ( فلیپر ) ، معمولا به عنوان یک درمان موقتی در بسیاری از موارد مورد استفاده قرار می گیرند.
• نوع دیگر پروتزهای پارسیل پروتزهای کرم کبالت است: که از قدیم الایام به عنوان درمان بی دندانیها با انتهای آزاد ( کسانی که دندانهای خلفی _دندانهای عقبی _خود را از دست داده اند و دندانی جهت پایه برای پروتز ثابت ندارند ) یا کسانی که به هر دلیل نمیخواهند از پروتز ثابت دندان استفاده کنند مورد استفاده قرار می گرفته است. این انواع پروتز شامل ترکیب آکریل ( بخش صورتی دست دندان « لثه پروتز ») و آلیاژ فلزی هستند که بخش عمده آن را کرم و کبالت شامل میشود .معمولا به علت فلزی بودن گیره ها ظاهری نا خوشایند دارند. به همین علت امروزه انواع دیگری از پروتز پارسیل طراحی شده که بخش فلزی آن نیز به صورت رنگ دندان میباشد و به آنها پروتز پارسیل felexite گفته میشود.
• پروتز کامل دندان یا دست دندان ( denture): حتما دست دندانهای پدر بزرگها و مادر بزرگها را دیده اید. این نوع از پروتز متحرک برای افرادی مورد استفاده قرار میگیرد که تمام دندانهای خود را از دست داده اند . هر چند امروزه با پیدایش ایمپلنتهای دندانی ، استفاده از این انواع پروتز متحرک کمتر شده، اما هنوز به عنوان کم هزینه ترین درمان بی دندانی مورد استفاده قرار میگیرد. همیچنین دکتر متخصص ایمپلنت دندان هم این موضوع را بسیار زیاد قبول دارند و از کارایی ها و مزایای ایمپلنت صحبت میکنند.

• بهبود ظاهر: پروتزهای دندانی می توانند ظاهر لبخند را بهبود بخشند، به خصوص زمانی که دندان ها از دست رفته یا آسیب دیده اند.
• عملکرد پیشرفته: پروتزها می توانند عملکرد دندان های از دست رفته یا آسیب دیده را بازیابی کنند و جویدن و صحبت کردن را به درستی انجام دهند.
• افزایش اعتماد به نفس:پروتزهای دندانی می توانند به افراد این اعتماد به نفس را بدهند که بدون احساس خودآگاهی لبخند بزنند و با دیگران تعامل کنند.
• محافظت از دندان های باقی مانده:پروتزهای دندانی می توانند با توزیع یکنواخت نیروهای جویدن از دندان های باقی مانده در برابر آسیب یا پوسیدگی بیشتر محافظت کنند.
• ماندگاری طولانی:با مراقبت و نگهداری مناسب، پروتزهای دندانی می توانند سالها دوام بیاورند.

عصب کشی دندان نیز به عنوان یکی از مهمترین روش‌های درمانی در حوزه دندانپزشکی، بهبود و درمان بیماری‌های ریشه دندان محسوب میشود و فقط توسط یک متخصص عصب کشی انجام میگیرد.

بریس های فلزی: بریس های فلزی رایج ترین نوع بریس های مورد استفاده در ارتودنسی ثابت هستند. آنها از فولاد ضد زنگ با عیار بالا ساخته شده اند و از براکت ها، سیم های قوسی و لیگاتور تشکیل شده اند. براکت ها با استفاده از یک چسب مخصوص به دندان ها متصل می شوند، در حالی که سیم کمانی از طریق براکت ها عبور می کند و با لیگاتورها در جای خود نگه می دارد. ارتودنسی ثابت، یکی از روش‌های درمانی برای بهبود قالب دهی دندان‌ها و فک‌ها است که در برخی موارد،دکتر متخصص ایمپلنت، با استفاده از ایمپلنت، نتایج بهتری را نیز به دست می آورد. آرچ وایر به دندان ها فشار وارد می کند و به تدریج آنها را در موقعیت های صحیح خود قرار می دهد.

• هزینه:پروتزهای دندانی می توانند گران باشند، به خصوص ایمپلنت دندان.
• زمان:برخی از پروتزها، مانند ایمپلنت، نیاز به چندین جلسه دارد و ممکن است چندین ماه طول بکشد تا تکمیل شود.
• نگهداری:پروتزهای دندانی نیاز به نگهداری و مراقبت منظم دارند تا اطمینان حاصل شود که تا حد ممکن دوام می آورند.
• بالقوه برای ناراحتی:برخی از افراد ممکن است با پروتزهای دندانی خود، به ویژه با پروتز، ناراحتی یا سوزش را تجربه کنند.
•  
• سیاه شدن لثه: سیاه شدن لثه ممکن است به دلیل تجمع مواد رنگ دهنده در داخل لثه باشد، مانند دود سیگار، مصرف قهوه و چای و یا به دلیل برخی بیماری‌هایی که علائم آن‌ها شامل تغییر رنگ لثه همراه با خونریزی می‌باشد، مانند لوپوس و هپاتیت.
• عقب رفتن لثه: عقب رفتن لثه یا “چسبیدگی لثه”، یک بیماری پایه دندان است که در آن لثه از دندان عقب می‌رود و فاصله بین دندان و لثه افزایش می‌یابد. دلیل اصلی بیماری عقب رفتن لثه، تجمع پلاک و باکتری ها در لبه دندان و لثه است. اگر پلاک و باکتری‌ها به مدت طولانی در لبه دندان و لثه بمانند، ترک‌هایی در لثه شکل می‌گیرد که باعث عفونت و التهاب در لثه می‌شود. این التهاب باعث تخریب بافت‌های لثه می‌شود و در نهایت، لثه از دندان عقب می‌رود. عوامل دیگری نیز ممکن است در بروز عقب رفتن لثه نقش داشته باشند، مانند سابقه خانوادگی، سیگار کشیدن، بیماری‌های پیشرفته عروقی، دیابت، استفاده از برخی داروها، تغذیه نامناسب و افزایش سن. علاوه بر این، برخی عوامل مانند درمان‌های ارتودنسی نامناسب، ممکن است نقشی در بروز بیماری عقب رفتن لثه داشته باشند. متخصص ریشه دندان، درمان‌هایی را برای بیمارانی که دندان‌هایشان دچار عفونت ریشه هستند، ارائه می‌دهد.
• عفونت لثه: عفونت لثه یا پریودنتیت، یک بیماری التهابی است که باعث تخریب بافت‌های پایه دندان و لثه می‌شود. این بیماری معمولاً به دلیل تجمع پلاک باکتریایی روی دندان‌ها و لثه‌ها بروز می‌کند. علائم عفونت لثه شامل خونریزی لثه، پوچ شدن و قرمز شدن لثه، بوی بد دهان، درد و تورم لثه، لثه‌هایی که از دندان ها فاصله گرفته‌اند، لثه‌هایی که از روی دندان‌ها جدا شده‌اند و دندان‌های لرزاننده می‌باشد. اگر عفونت لثه درمان نشود، می‌تواند منجر به بیماری جدی تری به نام پریودنتال شود. بهترین متخصص پروتز دندان، با تجربه و دانش کافی در طراحی و ساخت پروتزهای دندانی با کیفیت و ظاهر طبیعی است. در این بیماری، بافت‌های پایه دندان و لثه تخریب و از بین می‌روند که می‌تواند باعث فقدان دندان شود.
• سفید شدن لثه: سفید شدن لثه یکی از مسائلی است که به ندرت در دندانپزشکی اتفاق می افتد. در صورتی که لثه سفید شده باشد، باید به دنبال دلیل آن باشیم. یکی از دلایل احتمالی سفید شدن لثه، تجمع پلاک و باکتری ها در داخل لثه است که می‌تواند منجر به التهاب و تورم لثه شود. این شرایط ممکن است باعث تغییر رنگ لثه به سفید شده باشد. علاوه بر این، برخی از بیماری‌های دیگر مانند لوپوس، بیماری‌های سیستمیک، بیماری‌های پوستی و برخی عفونت‌ها مانند کندیدومای لثه می‌تواند به سفید شدن لثه منجر شود. همچنین، استفاده از برخی از داروها مانند داروهای ضد انعقاد، داروهای ضد تشنج و داروهای ضد عفونی می‌تواند نیز به سفید شدن لثه منجر شود. به هر حال، برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، بهتر است به یک دندانپزشک خوب مراجعه کرده و مشاوره و درمان لازم را دریافت کنید.
• بیماری لوکوپلاکیا: لوکوپلاکیا یک بیماری پوستی است که در آن بافت‌های پوستی به شکل صاف و یکنواخت خشک و سفید رنگ شده‌اند. این بیماری بیشتر در نواحی دهانی و دندانی مشاهده می‌شود. در برخی موارد نیز ممکن است در لثه نیز دیده شود. علت لوکوپلاکیا به طور کامل مشخص نشده است، اما بسیاری از پژوهشگران معتقدند که عواملی مانند عفونت‌های قارچی، استفاده از برخی داروها، عوامل ژنتیکی، کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند روی و سلنیوم، اختلالات ایمنی و تنش‌های روحی ممکن است نقشی در بروز لوکوپلاکیا در لثه داشته باشند. دکتری که متخصص لمینت دندان است، می‌تواند با استفاده از این تکنیک متخصصانه، به شما کمک کند تا دندان‌هایی رویایی و زیبا داشته باشید.

علایم لوکوپلاکیا در لثه شامل تشکیل لکه‌های سفید رنگ و خشک بر روی بافت‌های لثه می‌شود. در برخی موارد، این لکه‌ها می‌توانند به طور شدیدتری شکل گرفته و بافت‌های لثه را پوک و شکسته نمایند. برای تشخیص و درمان لوکوپلاکیا در لثه، بهتر است به دندانپزشک یا پوست‌پزشک مراجعه کنید.

• بریس های سرامیکی: براکت‌های سرامیکی شبیه براکت‌های فلزی هستند، اما براکت‌ها از مواد سرامیکی شفاف یا همرنگ دندان ساخته شده‌اند که باعث می‌شود کمتر دیده شوند. سیم های قوسی و لیگاتورها هنوز از فلز ساخته شده اند، اما می توانند برای مطابقت با رنگ براکت ها پوشش داده شوند.

بریس های سرامیکی مزایای متعددی نسبت به بریس های فلزی دارند. آنها کمتر قابل مشاهده هستند، و آنها را به گزینه ای محبوب برای بیمارانی تبدیل می کند که نگران ظاهر بریس های خود هستند. همچنین کمتر احتمال دارد که باعث تحریک گونه ها و لب ها شوند، زیرا براکت ها صاف تر و حجم کمتری نسبت به براکت های فلزی دارند. در نهایت، آنها همچنان قوی و بادوام هستند و آنها را به گزینه ای موثر برای درمان ارتودنسی تبدیل می کند.در روش ارتودنسی نامرئی با پلاک های شفاف از پلاک های نامرئی یا دستگاه های بسیار شفاف در جهت ردیف کردن دندان ها استفاده می شود. با این حال، بریس های سرامیکی دارای معایبی نیز هستند. آنها گرانتر از بریس های فلزی هستند و باعث می شود برخی از بیماران در دسترس آنها نباشند. علاوه بر این، آنها می توانند شکننده تر از بریس های فلزی باشند و ممکن است نیاز به تعمیرات مکرر داشته باشند. در نهایت، تمیز کردن آنها دشوارتر است، زیرا بیشتر مستعد لکه شدن و تغییر رنگ هستند.

• بریس های زبانی: براکت‌های لینگوال مشابه بریس‌های فلزی سنتی هستند، اما براکت‌ها به پشت یا سطح لینگوال دندان‌ها متصل می‌شوند و آنها را از جلو نامرئی می‌کند. سیم‌های قوسی و لیگاتورها هنوز از فلز ساخته شده‌اند و مانند بریس‌های سنتی از میان براکت‌ها عبور می‌کنند.

• بریس های لینگوال: مزایای متعددی نسبت به انواع دیگر بریس ها دارند. آنها از جلو نامرئی هستند و آنها را به گزینه ای محبوب برای بیمارانی تبدیل می کند که نگران ظاهر بریس های خود هستند. همچنین کمتر احتمال دارد که باعث تحریک گونه ها و لب ها شوند، زیرا براکت ها دور از بافت های نرم قرار گرفته اند. در نهایت، آنها همچنان قوی و بادوام هستند و آنها را به گزینه ای موثر برای درمان ارتودنسی تبدیل می کند.آنها نسبت به انواع دیگر بریس‌ها گران‌تر هستند و در نتیجه برای برخی از بیماران کمتر در دسترس هستند. علاوه بر این، همانطور که هستند، تمیز کردن آنها ممکن است دشوارتر باشد.