برخی از مزایای ارتودنسی دیمون به شرح زیر است:

• زمان درمان کوتاه‌تر: ارتودنسی دیمون می‌تواند زمان درمان کوتاه‌تری را در مقایسه با بریس‌های سنتی ارائه دهد، به لطف براکت‌های خود بستن که امکان حرکت موثرتر دندان‌ها را فراهم می‌کند. بیماران می توانند انتظار داشته باشند که بسته به شدت مورد، درمان خود را در کمتر از شش ماه تا دو سال کامل کنند.
• مراجعه کمتر به مطب: ارتودنسی دیمون معمولاً نسبت به بریس‌های سنتی کمتر به ویزیت مطب نیاز دارد. بیماران لازم نیست نگران تنظیم باندهای الاستیک خود باشند، زیرا براکت های خود بستن ارتودنسی دیمون نیازی به سفت کردن ندارند.
• راحت: ارتودنسی دیمون به گونه ای طراحی شده است که برای بیماران راحت باشد. براکت ها کوچکتر از بریس های سنتی هستند و نیازی به نوارهای الاستیک ندارند که می تواند باعث ناراحتی و سوزش در دهان شود.
• بهداشت دهان و دندان بهتر: ارتودنسی دیمون، بهداشت دهان و دندان را آسان‌تر از بریس‌های سنتی می‌کند، زیرا مناطق کمتری برای به دام افتادن ذرات غذا و باکتری‌ها وجود دارد. بیماران می توانند راحت تر دندان های خود را مسواک بزنند و نخ دندان بکشند و خطر ابتلا به بیماری لثه و پوسیدگی دندان را کاهش دهند.حتما برای جلوگیری از بیماری های لثه به بهترین متخصص لثه مراجعه کنید.
• بهبود زیبایی صورت: ارتودنسی دیمون برای بهبود زیبایی صورت طراحی شده است. براکت های خود چسباننده امکان حرکت ملایم تر و کنترل شده دندان را فراهم می کند و در نتیجه لبخندی طبیعی تر به نظر می رسد.
• کشیدن کمتر: ارتودنسی دیمون می تواند به کاهش نیاز به کشیدن دندان کمک کند، که گاهی اوقات در درمان های ارتودنسی سنتی مورد نیاز است. براکت های خودلیگ شونده ارتودنسی دیمون باعث می شود فضای بیشتری بین دندان ها وجود داشته باشد و نیاز به کشیدن کمتر شود.شما انتخاب های دیگری هم دارید به جز ارتودنسی دیمون، مثل ارتودنسی لینگوال،ارتودنسی متحرک،ارتودنسی ثابت و ارتودنسی نامرئی که میتونید دربارشون اطلاعات کافی کسب کنید.
• بدون هدگیر: ارتودنسی دیمون نیازی به هدگیر ندارد، این روش درمانی رایج برای بیمارانی است که مشکلات شدید بایت دارند. براکت های خود بستن ارتودنسی دیمون می توانند مشکلات بایت را بدون نیاز به هدگیر اصلاح کنند.

در حالی که ارتودنسی دیمون مزایای زیادی دارد، معایب احتمالی نیز وجود دارد که باید در نظر گرفت. برخی از معایب ارتودنسی دیمون به شرح زیر است:

• هزینه بالاتر: ارتودنسی دیمون به دلیل استفاده از براکت ها و سیم های تخصصی خود بستن می تواند گرانتر از بریس های سنتی باشد.
• به پزشک ماهر نیاز دارد: از آنجایی که ارتودنسی دیمون شامل براکت های تخصصی خود بستن می باشد، به پزشکی نیاز دارد که در این نوع خاص از درمان ارتودنسی آموزش دیده باشد.
• دوره تنظیم: در حالی که ارتودنسی دیمون به گونه‌ای طراحی شده است که راحت‌تر از بریس‌های سنتی باشد، ممکن است همچنان یک دوره تنظیم وجود داشته باشد زیرا بیماران به براکت‌ها و سیم‌های جدید در دهان خود عادت می‌کنند.
• در دسترس بودن محدود: ارتودنسی دیمون ممکن است در همه مناطق در دسترس نباشد، زیرا نیاز به یک پزشک دارد که در این نوع خاص از درمان ارتودنسی آموزش دیده باشد.
• برای همه موارد مناسب نیست: در حالی که ارتودنسی دیمون می تواند طیف گسترده ای از مسائل ارتودنسی را درمان کند، ممکن است برای همه موارد مناسب نباشد. بیماران با مشکلات شدید بایت یا مشکلات پیچیده ارتودنسی ممکن است به درمان های جایگزین نیاز داشته باشند.
• خود بستن می‌تواند خیلی شل باشد: در برخی موارد، براکت‌های خود بستنی که در ارتودنسی دیمون استفاده می‌شوند ممکن است بیش از حد شل شوند که می‌تواند بر اثربخشی درمان تأثیر بگذارد و نیاز به تنظیمات بیشتری داشته باشد.
• خطر اصطکاک: در حالی که هدف ارتودنسی دیمون کاهش اصطکاک بین براکت ها و سیم ها است، هنوز هم خطر اصطکاک وجود دارد که می تواند باعث ناراحتی و کند کردن پیشرفت درمان شود. توجه به این نکته ضروری است که معایب ارتودنسی دیمون بسته به فرد و پزشک ممکن است متفاوت باشد. بیماران باید مزایا و معایب بالقوه ارتودنسی دیمون را با دکتر متخصص پروتز دندان و ارتودنسی خود در میان بگذارند تا تعیین کنند که آیا این روش درمانی برای آنها مناسب است یا خیر.

نصب ارتودنسی دیمون شامل چندین مرحله است. در زیر مروری بر مراحل انجام شده است:

• آماده سازی: اگر تشخیص داده شود که ارتودنسی دیمون گزینه درمانی مناسبی است، قدم بعدی این است که دندان های خود را برای براکت آماده کنید. این کار شامل تمیز کردن و صیقل دادن دندان ها برای اطمینان از چسبیدن براکت ها به درستی است.
• باندینگ: پس از آماده شدن دندان ها، ارتودنتیست یک ماده باندینگ را روی دندان ها اعمال می کند و سپس براکت های خود بستن را به هر دندان وصل می کند. براکت ها در یک موقعیت خاص قرار می گیرند تا از حرکت بهینه دندان اطمینان حاصل شود.
• قرار دادن آرچ وایر: هنگامی که براکت ها در جای خود قرار گرفتند، متخصص ارتودنسی یک آرچ وایر را داخل براکت ها قرار می دهد. آرچ وایر برای اعمال فشار ملایم به دندان ها استفاده می شود و به تدریج آنها را به موقعیت مورد نظر منتقل می کند.
• تنظیم: پس از نصب اولیه، ارتودنتیست قرار ملاقات های بعدی را برای تنظیم آرچ وایر و ایجاد هرگونه تغییر لازم در براکت ها برنامه ریزی می کند. این کار برای اطمینان از حرکت صحیح دندان ها و انجام هرگونه تنظیمات لازم در برنامه درمانی انجام می شود.
• معاینات منظم: در طول فرآیند درمان، متخصص ارتودنسی معاینات منظمی را برای نظارت بر پیشرفت و انجام هرگونه تنظیمات لازم در برنامه درمانی برنامه ریزی می کند.